Αυτές οι πόκετ εκδόσεις του Μεταίχμιου είναι ό,τι πρέπει για παραλία.
Οι ιστορίες της Καμίλλα πάλι, είναι ό,τι πρέπει για να χαλαρώσεις-εάν και εφόσον σου αρέσει η αστυνομική λογοτεχνία φυσικά.
Η αφήγηση είναι πολυεπίπεδη, καθώς "τρέχουν" παράλληλα τρεις υποθέσεις (μία του μακρινού παρελθόντος , μία του πιο κοντινού και μία του παρόντος), ενώ τα γεγονότα παρουσιάζονται από τη σκοπιά πολλών και διαφορετικών ηρώων.
Τα γνώριμα πρόσωπα των μυθιστορημάτων της Läckberg (η συγγραφέας Ερίκα, ο αστυνομικός Πάτρικ και όλοι οι κάτοικοι του χωριού Φιελμπάκα) είναι εδώ, προκειμένου να εξιχνιάσουν τη δολοφονία ενός τετράχρονου κοριτσιού.
Ποια σχέση μπορεί να έχει με μια παρόμοια δολοφονία που έγινε 30 χρόνια πριν;
Και πως μπορεί να σχετίζεται με κάποια γεγονότα του 1670;
Χορταστικό, δε λέω.
Αλλά δεν ξεφεύγει καθόλου από την "πεπατημένη" της συγκεκριμένης δημιουργού.
Αντιθέτως θα έλεγα ότι ακολουθεί πιστά το μοτίβο των προηγούμενων βιβλίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου