Ολόμαλλα πουλόβερ και 2020

Σας έχει τύχει ποτέ να φορέσετε ένα ζεστό, απαλό μάλλινο πουλόβερ και μετά από λίγο να νιώθετε ότι σας τσιμπάει "μέχρι την ψυχή" σας; Η ζεστασιά και η θαλπωρή μετατρέπεται σε ενόχληση, η οποία  σταδιακά γίνεται ανυπόφορη.

Και στο τέλος, στην καλύτερη περίπτωση, το ολόμαλλο πουλόβερ αποκτά μια μόνιμη θέση στη ντουλάπα, αφού σε κανένα δεν αρέσει αυτή η αίσθηση του "τσιμπήματος".
Στη χειρότερη, παίρνει το δρόμο που του πρέπει. Τον αγύριστο.

Δεν είχα σκεφτεί ποτέ βέβαια, ότι υπάρχουν και άνθρωποι "ολόμαλλα πουλόβερ".
Στην αρχή σε ζεσταίνουν ευχάριστα.
Μετά σου προκαλούν δυσφορία.
Και πρέπει να απαλλαγείς.
Ο στόχος λοιπόν για τη νέα χρονιά είναι αυτός:

Όχι άλλα ολόμαλλα πουλόβερ.
Και δεν εννοώ μόνο τα ρούχα.

Au revoir

Αν δεν σου το έχουν πει, ή δεν έχεις διαβάσει για αυτό, δεν το πιάνει το μάτι σου. Η αλήθεια είναι όμως ότι βρίσκεται στον ίδιο αριθμό της Πατησίων εδώ και σχεδόν 63 χρόνια.
Ο λόγος για το ιστορικό μπαρ Au revoir, το οποίο από το 1957 αποτελεί στέκι για πολλούς Αθηναίους και όχι μόνο: στο τραπεζάκι πλάι στο παράθυρο έχει πιει το Jack Daniels του μέχρι και ο Φρανκ Σινάτρα.

Αν πας μια φορά, δεν μπορεί παρά να το λατρέψεις. Τη διακόσμηση  έχει επιμεληθεί ο αρχιτέκτονας Αριστομένης Προβελέγγιος και έχει παραμείνει αναλλοίωτη από την εποχή που πρωτοάνοιξε το μπαρ.

Συνήθως είναι ασφυκτικά γεμάτο. Αλλά ακόμη και για ένα ποτό στα όρθια, πραγματικά αξίζει τον κόπο. Ένα ταξίδι στο χρόνο, στη φιλική τιμή ενός Dry Martini...

Αβραάμ Κάουα: Ο προσκεκλημένος

 

Όταν το 1897 ο Μπραμ Στόουκερ δημοσίευσε τον Δράκουλα, από το βασικό κείμενο "έλειπε" το πρώτο κομμάτι της αφήγησης από το ημερολόγιο του Τζόναθαν Χάρκερ. Ανακαλύφθηκε μόλις το 1914, ενώ ο συγγραφέας είχε πεθάνει το 1912. Δημοσιεύθηκε με περικοπές και με την επιμέλεια της συζύγου του στο βιβλίο Ο καλεσμένος του Δράκουλα και άλλες τρομακτικές ιστορίες. Το τι συνέβη πραγματικά στον Τζόναθαν Χάρκερ τις πέντε νύχτες που έμεινε στο Μόναχο το 1893, ενώ ταξίδευε προς την Τρανσυλβανία, παραμένει άγνωστο. Μια πιθανή εκδοχή, αποτελεί αυτό το βιβλίο. Άλλωστε "οι νεκροί ταξιδεύουν γοργά".
Ο Αβραάμ Κάουα συνθέτει το σκηνικό του τρόμου με ένα τρόπο γραφής που συναγωνίζεται επάξια τον τρόπο γραφής του συνονόματου Στόουκερ. Αγωνία, τρόμος, κλιμάκωση συνυπάρχουν σε ένα κείμενο που, αν είσαι φαν του είδους, σε συνεπαίρνει.

Τον συγγραφέα τον γνώρισα ως καθηγητή στο Πανεπιστήμιο. Τώρα βλέπω ότι η γραφή του είναι το ίδιο συναρπαστική με τις παραδόσεις του. Μόνο που είναι πραγματικά πολύ, πολύ, πιο τρομακτική.

ΥΓ: Αν είστε και λίγο φοβιτσιάρηδες, ΜΗΝ το διαβάσετε μόνοι στο σπίτι, αργά το βράδυ...

Απολογισμός Χριστουγέννων 2019

Δωράκια, που βρήκαμε το πρωί των Χριστουγέννων κάτω απ' το δέντρο:

Και άλλα,  απρόσμενα δωράκια από τον Άη Βασίλη:

Πάντα όμως με ζεστή διάθεση...

...ασορτί με τα χαρούμενα φώτα των δρόμων.

Και του χρόνου!

Προσοχή, καλικάντζαρος!

• Το πρωί δεν μπορούσα ν' ανοίξω τα μάτια μου-λες κι έχω δυσανεξία στον ήλιο.
• Έκανα τέσσερις ζημιές μέχρι να φτιάξω τον καφέ μου και φόρεσα διαφορετικό χρώμα κάλτσες. 
• Επίσης διαπίστωσα ότι δυσκολεύομαι να μετρήσω ακόμη και μέχρι το τρία. 

Έχω την εντύπωση ότι η κούραση των ημερών με μεταμορφώνει σταδιακά σε καλικάντζαρο.
Ευτυχώς, έλεγξα τα αυτιά μου και δεν είναι μυτερά.

Ακόμη.

Χρήστος Θηβαίος: Ο παλιός στρατιώτης

Δε μου υπόσχεσαι ζωή και θαύματα δεν κάνω
μα αν μου ζητάς λατρεία μου για σένα να πεθάνω
και μία δεύτερη φορά σαν τον παλιό στρατιώτη
θα πέθαινα αγάπη μου καλύτερα απ' την πρώτη...

Roxette: Spending My Time

Εφηβικές μνήμες από μια φωνή που έσβησε για πάντα.

Spending my time
Watching the days go by
Feeling so small, I stare at the wall
Hoping that you think of me too...

All I want for Christmas

Δεν ξέρω για πόσο θα κρατήσει, αλλά προς το παρόν η ευχή μου πραγματοποιείται:

All I want for Christmas is June.

Το μέλλον κρύβει πολλά...

Στο περιοδικό Popular Mechanics, το 1949, δημοσιεύτηκε το εξής:
"Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές στο μέλλον ενδέχεται να ζυγίζουν κάτω από δεκαπέντε τόνους".

Άρα όλα τα ενδεχόμενα είναι πιθανά.
Ακόμη κι αν κάποια δεδομένη στιγμή φαντάζουν απίθανα.

AWOLNATION: Sail

Ροκ διάθεση, χειμωνιάτικο πρωινό και άφθονα συναισθήματα για να αιωρείσαι ανάμεσά τους... πλέοντας σε πελάγη ευτυχίας και δυσθυμίας ταυτόχρονα.
Σε κάθε περίπτωση, ανοίγουμε πανιά για μια ακόμα καλή μέρα.

...Άπαπα. Πρέπει να τον κόψω τον red το πρωί...

Είναι κακή επιρροή.