Vic Dana: I Will Wait For You

Πριν από μερικές μέρες, παρακολουθώντας μια σειρά στην τηλεόραση και ακούγοντας το μουσικό "χαλί" της, θυμήθηκα τη μουσική του Μισέλ Λεγκράν στις Ομπρέλες του Χερβούργου. Παρόλο που το μιούζικαλ του Ζακ Ντεμί με την Κατρίν Ντενέβ δύσκολα παρακολουθείται πλέον από κάποιον μη-σινεφίλ, η διασκευασμένη στα αγγλικά εκδοχή του βασικού κομματιού της ταινίας, παραμένει αξεπέραστη. Έχει τραγουδηθεί από πολλούς καλλιτέχνες, εγώ προτιμώ τη συγκεκριμένη, γιατί είναι πιο ρυθμική. Χρειάζεται ο ρυθμός, για να μπορέσεις να συνειδητοποιήσεις το ανέφικτο του τραγουδιού.
Γιατί, αν λάβεις υπόψη και το τέλος της ταινίας, καταλαβαίνεις ότι κανείς τελικά δεν πεθαίνει από έρωτα. Ούτε καν οι ήρωες στα μελοδραματικά μιούζικαλ.
Ή μήπως όχι;