Αυτή είναι η προτομή του λογοτέχνη Στρατή Μυριβήλη. Βρίσκεται στην πλατεία Παγκρατίου, απέναντι από το ομώνυμο άλσος. Είναι πραγματικά το πιο "αόρατο" άγαλμα που γνωρίζω. Ενδέχεται να περνάς χρόνια από το σημείο, ή ακόμη και να είσαι μόνιμος κάτοικος Παγκρατίου και να μην το έχεις προσέξει ποτέ.
Λίγοι ξέρουν ότι ο συγγραφέας της Ζωής εν τάφω και της Δασκάλας με τα χρυσά μάτια, ήταν υπέρμαχος του δημοτικισμού αλλά ταυτόχρονα φανατικός πολέμιος της κομμουνιστικής ιδεολογίας και των οπαδών της. Τα λογοτεχνικά κείμενά του έχουν ανάγλυφες περιγραφές, δοσμένες με τη ζωντάνια του προφορικού λόγου. Οι περισσότεροι τον έχουμε συνδέσει με τα γλαφυρά αποσπάσματα που περιείχαν τα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του γυμνασίου και του λυκείου. Ανήκε στη λεγόμενη γενιά του '30 και η Εθνική Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών τον είχε προτείνει ως υποψήφιο για το Νόμπελ λογοτεχνίας το 1963.
Η προτομή, η οποία τοποθετήθηκε εκεί στις 19 Μαΐου 1971, έχει φιλοτεχνηθεί από τη γλύπτρια Λουκία Γεωργαντή.
Πάντως το σημείο είναι περισσότερο γνωστό για την καφετέρια "Λέντζος", που ήταν διάσημη τη δεκαετία του '80 για τον καταπληκτικό φραπέ της.
Σήμερα, η συγκεκριμένη καφετέρια, ηττημένη από την κυριαρχία του εσπρέσσο, δεν υπάρχει πια. Κάπου διάβασα όμως ότι, αν μπεις στο φούρνο που έχει ανοίξει στη θέση του "Λέντζου", σου κάνουν τον ίδιο καταπληκτικό φραπέ, με την ίδια συνταγή.
Αμφιβάλλω όμως αν οποιοσδήποτε περαστικός, από τους χιλιάδες που περνούν καθημερινά από εκεί, θα ξέρει να σας απαντήσει ποιός απεικονίζεται στην αυστηρή ορειχάλκινη προτομή.
Ο κυρ-Στρατής παρ'όλα αυτα, αόρατος μέσα στην αχρωμία του, είναι παντα εκεί. Με ήλιο, με βροχή ή χιόνι, πάντα αγέλαστος, να "φυλάττει Θερμοπύλες" για την Eurobank, που βρίσκεται "στα μετόπισθεν".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου