Κάθε φορά που οι οικογενειακές βόλτες καταλήγουν σε κάποιο εμπορικό κέντρο τύπου Mall, πάντα απολαμβάνουμε τις άνετες ανόδους και καθόδους με τις κυλιόμενες σκάλες. Και δεν μπορώ παρά να θυμηθώ κάποιες άλλες εποχές, που το παιδί ήμουν εγώ, και οι κυλιόμενες σκάλες αποτελούσαν "ατραξιόν" για κάποια καταστήματα.
Αυτό είναι το πολυκατάστημα Μινιόν. Βρισκόταν στη συμβολή των οδών Πατησίων και Δώρου. Για μένα, αλλά και για τους περισσότερους ανθρώπους της γενιάς μου, που ήταν κάτοικοι Αθηνών και περιχώρων, το Μινιόν ήταν συνυφασμένο με την αρχή του σχολικού έτους, με τις μπλε ποδιές, αλλά και με τα διάφορα "happenings" που λάμβαναν χώρα στον τελευταίο όροφο.
Περισσότερο από όλα όμως, εγώ απολάμβανα τα ατελείωτα "πάνω-κάτω" με τις κυλιόμενες σκάλες του.
Τώρα που το Μινιόν δεν υπάρχει πια, κάθε φορά που χρησιμοποιώ τέτοιου είδους σκάλες, θυμάμαι τα χρόνια εκείνα.
Και αν δεν κάνω λάθος, το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και σε όλους τους συνομηλίκους μου, που επισκέφθηκαν έστω και μια φορά στη ζωή τους " το μεγαλύτερο μεγάλο κατάστημα"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου