Ο dalgona coffee είναι, λέει, ο viral καφές της καραντίνας. Μια "μοναδική" συνταγή, προερχόμενη από τα street cafe της Κορέας.
Με έτρωγε η περιέργεια, οπότε τον έφτιαξα. Πρόκειται για ένα ανάποδο "φραπόγαλο". Πρώτα το γάλα, μετά το χτυπημένο μείγμα καφές-ζάχαρη-νερό.
Πάντως, χωρίς να θέλω να το κάνω ζήτημα, και σεβόμενη απολύτως τα εκατομμύρια shares, θα θελα να κάνω μια μικρή διευκρίνιση: εδώ στην Ελλάδα πίνουμε τέτοιο καφέ εδώ και σχεδόν 70 χρόνια.
Γιατί, όσο κι αν αμφισβητείται η ιστορία της "ανακάλυψης" του φραπέ από τον υπάλληλο της Νεστλέ Δημήτρη Βακόνδιο, αναφορές στον "καφέ φραπέ" υπάρχουν σε ελληνικές ταινίες ήδη από το 1951 (Προπαντός ψυχραιμία, των Ντίνου Ηλιόπουλου και Μίμη Φωτόπουλου).
Στην εφημερίδα Ελευθερία του 1958 (φύλλο 2/2) υπάρχει διαφημιστικό του νεσκαφέ, το οποίο όμως απεικονίζει τη ζέστη εκδοχή του "νες".
Το 1962, στο φύλλο της 3ης Αυγούστου απεικονίζεται και η "βερσιόν" του φραπέ.
Είχαμε εντρυφήσει δηλαδή στην τέχνη του φραπέ ήδη από τα μέσα του προηγούμενου αιώνα.
Πολύ πιθανόν βέβαια, όλα αυτά να μην έχουν καμιά απολύτως σημασία. Άλλωστε, τώρα πια με την απόλυτη κυριαρχία του ιταλικού καφέ, κανείς μας δεν ζει χωρίς espresso και cappuccino.
Αλλά όσο viral κι αν γίνει ο dalgona coffee, εγώ ένα ξέρω: σαν τη "φραπεδιά" δεν είναι τίποτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου