Στις φωτογραφίες απεικονίζεται το μνημείο του Λυσικράτους σε διαφορετικές εποχές: το 1855, το 1900 και σήμερα.
Σήμα κατατεθέν της περιοχής της Πλάκας, ο περισσότερος κόσμος το γνωρίζει ως "φανάρι του Διογένη", ονομασία που εσφαλμένα αποδόθηκε στο μνημείο κατά τον μεσαίωνα. Στην πραγματικότητα πρόκειται για χορηγικό μνημείο προς τιμήν του Λυσικράτη, νικητή των Διονυσίων εν άστυ του 333 π.Χ.
Περνώντας από σαράντα κύματα ανά τους αιώνες, κατάφερε να παραμείνει στη θέση του, παρά την εναλλαγή κατακτητών που υπέστη η Ελλάδα. Γύρω στο 1700 έγινε προέκταση του γειτονικού καθολικού μοναστηριού Καπουτσίνων, μετατράπηκε σε βιβλιοθήκη, γλίτωσε από βανδαλισμούς και από άπληστες βλέψεις αρχαιοκαπήλων και έφτασε σχεδόν αλώβητο ως τις μέρες μας.
Σχέδιά του βρίσκονται σε αρκετά βιβλία φιλελλήνων περιηγητών του 19ου αιώνα, ενώ έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης για διάσημα κτίρια της υφηλίου.
Πρόσφατα, για επαγγελματικούς λόγους, έμαθα πολλά για το συγκεκριμένο μνημείο, που-ομολογουμένως-δεν τα ήξερα.
Αξίζει όμως: όχι μόνο να μάθει κανείς την ιστορία του, αλλά ακόμη περισσότερο να το θαυμάσει από κοντά.
2350 χρόνια είναι αυτά. Και λίγα δεν τα λες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου