Ο Jen Galschiøt είναι ένας δανός γλύπτης, στρατευμένος σε αυτό που ορίζεται ως "Τέχνη για την υπεράσπιση του ανθρωπισμού" (Art in defence of humanism). Τα αγάλματα του, που συχνά αποτελούν μια μορφή "διαμαρτυρίας δρόμου", είναι φτιαγμένα από μπρούντζο και συνήθως με έξοδα του ίδιου του καλλιτέχνη.
Το 1993 δημιούργησε 22 πανομοιότυπα γλυπτά με τον τίτλο "My inner beast" ("Ενδόμυχο θηρίο"), τα οποία τοποθέτησε παράνομα σε 20 ευρωπαϊκές χώρες, καταγγέλοντας την "αύξηση της αποκτήνωσης" στην Ευρώπη. Τα γλυπτά απεικονίζουν μια αντρική μορφή με κεφάλι χοίρου, θυμίζοντας σε πολλούς το τέλος της "Φάρμας των ζώων" του Όργουελ, όπου γουρούνια και άνθρωποι αποφασίζουν από κοινού για την τύχη των υπολοίπων, χωρίς κανείς να μπορεί να ξεχωρίσει τελικά ποιός είναι γουρούνι και ποιός άνθρωπος.
Το 2003, δέκα ολόκληρα χρόνια μετά το εικαστικό αυτό γεγονός, ο Galschiøt και οι συνεργάτες του αναρωτήθηκαν για την τύχη των αγαλμάτων και τα αναζήτησαν.
Σε πολλές πόλεις τα είχαν κρύψει, σε άλλες τα είχαν καταστρέψει, ενώ στη Γαλλία υπήρχε η υπόνοια ότι τα ζώα μετατράπηκαν σε βουλευτές.
Απ' όσο ξέρω στην Ελλάδα δεν τοποθετήθηκε άγαλμα τότε.
Αλλά καλού, κακού ένας έλεγχος μέσα στο κοινοβούλιο δεν θα έβλαπτε...
ΥΓ: η "Φάρμα των ζώων" γράφτηκε από τον Όργουελ το 1945.
75 χρόνια μετά παραμένει πάντα επίκαιρη.