Leslie Klinger: Στη σκιά του Έντγκαρ Άλαν Πόε. Ημερολόγιο καραντίνας IX.

Ένα ανθολόγιο κλασσικών ιστοριών τρόμου, γραμμένων από διάφορους δημιουργούς του είδους, από το 1816 έως το 1914. Η λίστα των συγγραφέων περιλαμβάνει γνωστά ονόματα όπως αυτό του Άρθουρ Κόναν Ντόιλ και του Μπραμ Στόουκερ, αλλά και άλλους τρόμο-παραμυθάδες, όχι τόσο γνωστούς, οι οποίοι δραστηριοποιήθηκαν από τις αρχές του 19ου ως τις αρχές του 20ου αιώνα (μου έκανε εντύπωση ο αξιοπρόσεκτος αριθμός γυναικών-συγγραφέων).
Επίσης, παρόλο που όλοι αυτοί υπήρξαν τα πρότυπα για σύγχρονους εκπροσώπους του είδους, όπως ο Στήβεν Κινγκ και ο Πίτερ Στράουμπ, οι ιστορίες μοιάζουν κάπως "παλιακές", ή ίσως όχι και τόσο "τρομακτικές".... αλλά ΜΗΝ ξεγελαστείτε. Αυτό ακριβώς είναι το αποκορύφωμα της τεχνικής τους: ο φόβος λειτουργεί "υποδόρια". Εκείνη τη στιγμή δεν τον καταλαβαίνεις. Δουλεύει όμως βαθιά στη σκέψη σου, και στο τέλος καταλήγεις να κοιτάς με καχυποψία κάθε σκοτεινή γωνιά και να μην κοιμάσαι δίχως ένα μικρό φωτάκι ανοιχτό...
just in case...

Διαφορετικό.
Από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος.

Snowpiercer. Του Bong Joon-Ho. Ημερολόγιο καραντίνας VIII.

Στο όχι και πολύ μακρινό μέλλον, οι απόπειρες εξάλειψης του φαινομένου του θερμοκηπίου μετατρέπουν σταδιακά τον πλανήτη σε μια παγωμένη απέραντη έρημο. Οι τελευταίοι άνθρωποι επιβιώνουν μέσα σε ένα τραίνο προηγμένης τεχνολογίας, το οποίο κάνει αέναα τον γύρο της γης.
Όμως οι κοινωνικές συγκρούσεις μέσα στο τρένο είναι αναπόφευκτες, αφού στην ουρά μετά βίας επιβιώνουν οι φτωχότεροι, ενώ οι πιο ευκατάστατοι ζουν μια άνετη ζωή στα μπροστινά κουπέ.

Από τον σκηνοθέτη των Παράσιτων, ένα δυστοπικό φιλμ, αρκετά συναρπαστικό, αλλά με περισσότερο "σπλάτερ" απ' ότι θα περίμενε κάποιος σε μια ταινία τέτοιου είδους.
Προσωπικά δεν μπορώ να πω ότι δεν μου άρεσε, ίσως όμως δεν αποτελεί και την καλύτερη επιλογή εν καιρώ καραντίνας.

Viticulture. Ημερολόγιο καραντίνας VII.

Ο καλύτερος τρόπος για να γίνεις αμπελουργός εν μέσω καραντίνας: μαθαίνεις όλα τα μυστικά του κρασιού παίζοντας Viticulture.

Κάθε παίκτης διαθέτει τρία αγροτεμάχια, στα οποία μπορεί να φυτέψει αμπέλια, να τα τρυγήσει, να τα κάνει κρασί και να τα διαθέσει στην αγορά.
Κάθε κίνηση πρέπει να είναι σωστά μελετημένη, ώστε να προλάβει τυχόν αντιξοότητες, προερχόμενες από μια κακή σοδειά, έναν αμείλικτο συμπαίκτη ή μια αναποδιά της τύχης.
Με την οικογένεια ή με παρέα (μετά τον κορωνοϊό), είναι ιδανικό για ένα ξένοιαστο απόγευμα.
Για όσους έχουν βαρεθεί να πλακώνονται για τα ενοίκια της οδού Πανεπιστημίου, για το ποιος τράβηξε το προτελευταίο τουβλάκι του πύργου ή για το αν η λέξη "ρηξικέλευθος" μπορεί να αποδοθεί με παντομίμα.

ΥΓ: Μοναδικό (πιθανό) μειονέκτημα, η γλώσσα.

Τόσο οι οδηγίες, όσο και τα κυρίως μέρη του παιχνιδιού (ταμπλό και κάρτες) είναι στα αγγλικά.
Ψέματα.
Το ταμπλό είναι και στα ιταλικά.

Τσέρνομπιλ. Της βραβευμένης με Νόμπελ λογοτεχνίας Σβετλάνα Αλεξίεβιτς. Ημερολόγιο καραντίνας VI.

Η συγγραφέας, λευκορωσίδα στην καταγωγή, περιπλανήθηκε σε όλη την απαγορευμένη ζώνη, δέκα χρόνια μετά το ατύχημα στον πυρηνικό σταθμό του Τσέρνομπιλ. Οι κριτικοί κατατάσσουν το έργο της στη λεγόμενη "λογοτεχνία της μαρτυρίας", ενώ του δίνουν μια ισάξια θέση ανάμεσα στο Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ και το Εάν αυτός είναι ο άνθρωπος του Πρίμο Λέβι.
Στην ουσία πρόκειται για απομαγνητοφωνημένες αφηγήσεις επιζώντων και εποίκων της απαγορευμένης ζώνης.
Όμως αυτό που σε καθηλώνει δεν είναι ο τρόπος της αφήγησης, αλλά το περιεχόμενο. Το παρελθόν του Τσέρνομπιλ, πραγματικά  ανατριχιαστικό, ολοζώντανο και μυστηριωδώς επίκαιρο, ακόμη και τώρα, σχεδόν σαράντα χρόνια μετά το ατύχημα.
Από τις εκδόσεις Πατάκη.

Απλά, συγκλονιστικό.

Φιλομήλα Λαπατά: Ο διχασμός. Ημερολόγιο καραντίναςV.

Βιβλίο που περιγράφει την Οθωνική Αθήνα από το 1843 έως περίπου το 1870, παρακολουθώντας τη ζωή μιας οικογένειας επιφανών Αθηναίων. Αποτελεί το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας με την ονομασία Οι κόρες της Ελλάδας.
Σαν πλοκή δεν μπορώ να πω ότι με ξετρέλανε, μου άρεσαν όμως πολύ οι περιγραφές της Αθήνας του 19ου αιώνα: η συνοικία της Πλάκας, τα Κατσικάδικα (δηλαδή το σημερινό Κολωνάκι), το καφενεδάκι που υπήρχε στους στύλους του Ολυμπίου Διός ως το 1875 και άλλες μικρές χαρακτηριστικές λεπτομέρειες της Αθήνας του κάποτε.
Κατά τα άλλα, μάλλον ανάλαφρο στόρυ, τύπου Άρλεκιν.

Από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

Οι Δυο Πάπες. Του Φερνάντο Μεϊρέγιες. Ημερολόγιο καραντίνας IV.

Αν και ξεκίνησα να παρακολουθώ την ταινία με επιφύλαξη, από τα πρώτα λεπτά κατάλαβα ότι πρόκειται για κάτι πολύ ιδιαίτερο.
Υπέροχα πλάνα, σε ένα δυνατό σενάριο, εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα. Αιώνια διλήμματα, αλλά και σκηνές καθημερινής ζωής, προβληματισμοί για επιλογές του παρελθόντος, αλλά και αποφάσεις που ίσως επηρεάσουν το μέλλον.
Άντονι Χόπκινς και Τζόναθαν Πράις σε ρεσιτάλ ερμηνείας.

Robert C. O'Brien: Η Κυρία Φρίζμπι και οι μεταλλαγμένοι αρουραίοι. Ημερολόγιο καραντίνας ΙII &1/2

Η Κυρία Φρίζμπι είναι μια χήρα ποντικίνα που ζει με τα τέσσερα παιδιά της στην αυλή ενός αγροκτήματος. Σύντομα, πριν τη νέα σπορά, θα πρέπει να μετακομίσουν στο δάσος. Όμως ο μικρότερος γιος της Κυρίας Φρίζμπι έχει πνευμονία (κορωνοϊό μάλλον) και δεν κάνει να μετακινηθεί. Μπροστά στο αδιέξοδο, η ατρόμητη μητέρα αποφασίζει να ζητήσει τη συνδρομή των αρουραίων της αυλής, που μοιάζουν κάπως διαφορετικοί από τους συνηθισμένους.

Μια παιδική ιστορία για το πώς η φιλία και η αλληλεγγύη κάνουν τις αναποδιές της ζωής να μοιάζουν ασήμαντες.
Παιδική λογοτεχνία, η οποία διαβάζεται άνετα και από ενήλικες. Από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος.

Nele Neuhaus: Εγώ θα σε δικάσω. Ημερολόγιο καραντίνας III.

Λίγο πριν τα Χριστούγεννα δολοφονείται μια ηλικιωμένη γυναίκα, την οποία όλοι αγαπούν: συγγενείς, φίλοι και γείτονες. Κανείς δεν καταλαβαίνει το λόγο της δολοφονίας, ενώ λίγες ημέρες μετά, ακολουθεί και μια δεύτερη. Πρόκειται για τυχαία επιλεγμένα θύματα; Και γιατί ο δολοφόνος υπογράφει ως "δικαστής";

Η Νόιχαους επιστρέφει με το πρωταγωνιστικό δίδυμο αστυνομικών του προηγούμενου μυθιστορήματος της Η Χιονάτη πρέπει να πεθάνει. Ακολουθώντας τα χνάρια της σκανδιναβικής αστυνομικής λογοτεχνίας, βάζει τους ίδιους πρωταγωνιστές σε νέες περιπέτειες, πάντα διαδραματιζόμενες στην ευρύτερη περιοχή της Φρανκφούρτης.
Καλή πλοκή, ανατροπές, συμπαθητικό φινάλε, αλλά, κατά τη γνώμη μου, όχι σαν τη Χιονάτη.

Από τον Κλειδάριθμο.

Keigo Higashino: Η αφοσίωση του υπόπτου Χ. Ή, αλλιώς, ημερολόγιο καραντίνας Ι Ι.

Κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχει πιο ενοχλητικό πράγμα, απ'το να σου αποκαλύπτει κάποιος τον δολοφόνο ενός αστυνομικού μυθιστορήματος.
Σ'αυτό το βιβλίο λοιπόν, τον δολοφόνο τον ξέρεις εξ αρχής. Κι αυτό είναι το παράδοξο: ο Higashino πλέκει την ιστορία του με τόση δεξιοτεχνία, που, θες δε θες, μαγεύεσαι.
Το περιβάλλον, στο οποίο εκτυλίσσεται η υπόθεση-δηλαδή το σύγχρονο Τόκυο-μοιάζει τόσο κοντά αλλά και τόσο μακριά ταυτόχρονα από τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής, που στο τέλος φαντάζει εξωτικό. Οι χαρακτήρες είναι αυστηρά "ιαπωνικοί", ο τρόπος που ερευνάται το έγκλημα όμως είναι μάλλον σύγχρονος.
Και τότε έρχεται η ιαπωνική σοφία του πρωταγωνιστή, του καθηγητή φυσικής που όλοι αποκαλούν "Δόκτωρ Γαλλιλαίο". Κι εκεί που δεν το περιμένει κανείς, έρχεται η λύση.

Φανταστικό.
Από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος, ό,τι πρέπει για την καραντίνα.

Pandemic. Ή, αλλιώς, ημερολόγιο καραντίνας Ι.

Ανατριχιαστικά επίκαιρο, αυτό το επιτραπέζιο είναι ό,τι πρέπει για τις οικογενειακές μέρες "μένουμε σπίτι".

Κάθε παίκτης αναλαμβάνει ένα ρόλο στην προσπάθεια αποφυγής μιας παγκόσμιας πανδημίας.
Όλοι παίζουν συνεργατικά εναντίον του παιχνιδιού.

Από το μαγαζί που το αγοράσαμε μας πληροφόρησαν ότι ξεπούλησαν όλο το στοκ τις προηγούμενες μέρες.
Είναι το παιχνίδι της χρονιάς.

Με διαφορά.
Και στην κυριολεξία.

Βουρκωμένη Δευτέρα...

...κάτι μου λέει όμως ότι δεν θα 'ναι η χειρότερη μέρα.

Πολύ απλά γιατί τα χειρότερα έρχονται.

Guns N' Roses: Don't cry

Βραδινές κορωνο-μελαγχολίες...

If we could see tomorrow, what of your plans?

Κάποτε ήταν έρωτας...

...τώρα είναι κορωνοϊός.

Αν και, φυσικά, πάντα υπάρχουν και οι αισιόδοξοι:

Δε χρειάζονται και πολλά.

Ίσως και λίγο dettol.

Τίποτ' άλλο.

Αποκάλυψη. Από τους συγγραφείς Κυριάκο Αθανασιάδη, Βαγγέλη Γιαννίση, Χίλντα Παπαδημητρίου & Δημήτρη Σίμο

Μια σειρά αποτρόπαιων εγκλημάτων συγκλονίζουν τη χριστουγεννιάτικη Αθήνα. Η αστυνόμος Αΐντα Μητροπούλου, μαζί με τον υπαστυνόμο Δώρη Μανουστάκο προσπαθούν να εξιχνιάσουν τους φόνους, που- σκηνοθετημένοι αριστοτεχνικά- τρομάζουν ακόμη και τους πιο σκληροτράχηλους του τμήματος.
Στο παιχνίδι σύντομα μπαίνει και ο δημοσιογράφος Παύλος Βαφειάδης, ο οποίος έχει "μάτια" παντού, παρόλο που ζει απομονωμένος.
Τί μυστικά μπορεί να κρύβει ο δολοφόνος; Δρα μόνος ή ακολουθεί τα σχέδια άλλων; Ποιά είναι η ταυτότητα των θυμάτων; Και γιατί επιλέγονται;

Η πρωτοτυπία του συγκεκριμένου βιβλίου είναι ότι αποτελεί προϊόν συνεργασίας τεσσάρων συγγραφέων αστυνομικής λογοτεχνίας. Ο κάθε ένας αναλαμβάνει μια από τις αφηγήσεις των τεσσάρων ηρώων, που οι ιστορίες τους ξετυλίγουν το νήμα του μυθιστορήματος.
Πολύ ενδιαφέρον ως εγχείρημα, αρκετά καλό σαν βιβλίο, μάλλον όμως λίγο "σκληρό" για τα γούστα μου.
Σε κάθε περίπτωση βέβαια, ανταγωνίζεται επάξια την ξένη λογοτεχνία του είδους.

Από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος.

Breakfast...

Μια ατρόμητη συλλέκτρια, αψηφώντας τον κορωνοϊό, βγήκε πρωί πρωί για κυνήγι στην αμυγδαλιά της βεράντας.

Ζωή.
Πάντα νικήτρια.

Καλημέρα!!!

Έστω και με χάλια καιρό...

Άνοιξη προ των πυλών...

Και εκεί που λες ότι κάθε ελπίδα χάθηκε,
έρχεται η φύση να σου υπενθυμίσει...

πώς, ό,τι κι αν γίνει,
καμιά βαρυχειμωνιά...

...δεν μπορεί να ανακόψει την έλευση της άνοιξης.

Ακόμη κι αν ο ουρανός ξημερώνει ακόμη γκρίζος.